ببار باران که دلتنگم ... مثال مرده بی رنگم ...

ببار باران کمی آرام ...که پاییز همصدایم شد ...

که دلتنگی و تنهایی رفیق با وفایم شد ...

ببار باران ، بزن بر شیشه قلبم ....

بکوب این شیشه را ، بشکن ...

که درد کمتر ی دارد، اگر با دت تو باشد ...

ببار باران ، درخت و برگ خوابیدند ...

اقاقی ...یاس وحشی...کوچه ها، روزهاست خشکیدند ...

ببار باران ، جماعت عشق را کشتند ...

کلاغا بوته سبز وفا را بی صدا خوردند...

نوشته شده در پنج شنبه 93/12/28ساعت 4:1 عصر توسط razi نظرات ( ) |